Εγκαθίδρυση Δημοκρατίας = Θεσμοποίηση της Κοινωνίας

Εγκαθίδρυση Δημοκρατίας = Θεσμοποίηση της Κοινωνίας
Εγκαθίδρυση Δημοκρατίας = Θεσμοποίηση της Κοινωνίας = Προϋπόθεση Εθνικής Κυριαρχίας

Δεν ευθύνομαι και δεν πληρώνω την κρίση τους. Να πληρώσουν οι πολιτικοί που την δημιούργησαν

Δυνάμεις της Κοινωνίας

Our main concern is to help environmental policies and save fossil fuel cost, helping planet’s salvation through application of antioxidising methods like the Effective Microorganisms EM technology.
Παράλληλα, οικολογικά θέματα όπως η χρήση πράσινων πηγών ενέργειας, περιβαλλοντικά συστήματα αναγέννησης εδαφών με τεχνολογίες Ενεργών Μικροοργανισμών ΕΜ, η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και γενικά η ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον, το σπίτι μας ΓΗ.

12 Δεκεμβρίου 2010

Ποιος θα μας δικάσει ? Μα τα παιδιά και τα εγγόνια μας βέβαια, και ελπίζω σύντομα, τώρα !


Δύο αυτογκόλ ο Λαός μας, τον Οκτώβρη του 9 και τον Νοέμβριο του 10.
Ας ελπίσομε μόνο ότι ο αγώνας ακόμα δεν έληξε και με την προυπόθεση ότι ο Λαός δεν εγκατέλειψε βέβαια. Αλλοιώς, μηδέν εις το πηλήκιον, όπως θα έλεγε και ο διεθνώς "αναγνωρισμένος στοχαστής" πρωθυπουργός μας.
Στο σημερινό του χρονογράφημα ο Κος Χρήστος Γιανναράς σχετικά αναφέρει: 
Η περίπτωση του πρωθυπουργού είναι κάτι άλλο. Ανακαλεί αμέσως, στον κάποιας καλλιέργειας ακροατή, το σοφό απόσταγμα της εμπειρίας ότι «άνθρωπος χωρίς γλώσσα είναι άνθρωπος χωρίς σκέψη». Σίγουρα σκεπτόμαστε με τη γλώσσα, η γλώσσα «σημαίνει» την πραγματικότητα: όχι μόνο παραπέμπει στο σημαινόμενο, αλλά το καθιστά «νόημα», το ορίζει και ορίζοντάς το το φανερώνει – είναι «αποφαντική» της πραγματικότητας η λειτουργία της γλώσσας. Και στον σημερινό πρωθυπουργό μας αυτή η σχέση γλώσσας και νόησης, γλώσσας και πραγματικότητας, μοιάζει εξαιρετικά υποτονική, ωσάν η ικανότητα της σκέψης να μην επαρκεί για την ανταπόκριση στην πραγματικότητα. Τα ακραία παραδείγματα φωτίζουν τη συνολική εικόνα: Δεν καταλαβαίνει ότι φράσεις όπως «είμαι πολύ συγκινημένος», είναι κωμικό να τις διαβάζει από το χαρτί που του έχουν ετοιμάσει. ΄Η ότι μόνο οι αφελείς αστοιχείωτοι σπεύδουν να χρησιμοποιήσουν, για επίδειξη «μόρφωσης», εκφράσεις που δεν ελέγχουν τη σημασία τους (: «μηδέν εις το πηλίκον», «εξ απαλών ονύχων» κ.λπ.).
Ομως εμείς σήμερα, οι ελληνώνυμοι κάτοικοι του βαλκανικού νότου, δίχως την παραμικρή πια ικανότητα αξιολόγησης ποιοτήτων και συνείδησης ευθυνών, αναθέτουμε στον πρώτο τυχόντα (χωρίς υπερβολή) φορέα φανταχτερού ονόματος να διαχειριστεί, όχι απλώς την οικονομική μας επιβίωση, την ελευθερία ή την υποδούλωσή μας, αλλά και θησαυρίσματα παναθρώπινης σημασίας και σπουδαιότητας:
Και καταλήγει ο Κος Γιανναράς:
Αλλοίμονο, είναι αδύνατο να υπάρξει Δικαστήριο Εγκλημάτων κατά της Ανθρωπότητας για να δικάσει τους ελλαδίτες πρωθυπουργούς που απεμπόλησαν το Αιγαίο, επέβαλαν τη μονοτονική γραφή της γλώσσας, τον οικιστικό εκβαρβαρισμό της χώρας, παζαρεύουν για ψήφους τη Θράκη, έστησαν στη σκιά του Παρθενώνα τη νεοπλουτίστικη γυφτιά του κ. Τσουμί.
Και σκοτώνουν κάθε μέρα το τελευταίο απομεινάρι ελληνικότητας: τη γλώσσα.
        

Δεν υπάρχουν σχόλια: