Πάντα
απορούμε πως οι αγωνιστές της εξέγερσης
του Πολυτεχνείου κατάντησαν Δαμανάκηδες
και Λαλιώτηδες. Μια πιθανότατη εξήγηση
είναι ότι ήσαν απλά "αγωνιστές" σε
διατεταγμένη υπηρεσία από το πολιτικό
σύστημα που η χούντα είχε στην απόσυρση.
Το
συνδιάζω με εξομολόγηση ταγματάρχη
μέλους της χούντας, σε εκπομπή του
Τράγκα, που ομολόγησε ότι αυτός και
άλλοι της χούνταςανέτρεψαν τον Παπαδόπουλο
διότι δεν συμφωνούσαν με την πρόθεση
του να επαναφέρει τους παλιούς πολιτικούς
ως διάδοχη κατάσταση της "επανάστασης"
και τις σχετικές επαφές του .
Θεωρήθηκε
λοιπόν από τα μέλη της χούντας ότι ο
Παπαδόπουλος θα επανέφερε το ίδιο με
το πριν το 67 πολιτικό σύστημα. Αυτό
δηλαδή που αργότερα υπηρέτησαν οι
Λαλιώτηδες.
Οπότε,
εάν έτσι έγινε, φυσικά και αμείφθηκαν
και αμείβονται πλουσιοπάροχα Λαλιώτης,
Δαμανάκη και σία !
Αυτό
εξηγεί και εν μέρει γιατί τώρα δεν
ξεσηκωνόμαστε. Τότε υπήρχε
οργανωμένη ενθάρρυνση και υποκίνηση.
Όσο
για τους αγνούς αγωνιστές που ήσαν
βέβαια και η πλειοψηφία, αυτοί υπάρχουν
αλλά δεν προβάλλονται.
Θα
μπορούσαν να είναι παρόντες εάν είχαμε
Δημοκρατία όπου οι πολίτες συμμετέχουν
στην λήψη αποφάσεων και όχι ολιγαρχία
όπως η ψευτοδημοκρατία που "επανήλθε"
το 73 !
Τότε
σκότωναν τα όπλα, τώρα σκοτώνουν τα ευρό
που δεν είναι παρά όπλα ξένης κατοχικής
δύναμης.
Δέχομαι επομένως
την επέτειο του Πολυτεχνείου ως ενός
αγώνα που δεν δικαιώθηκε ακόμη. Θεωρώ δε πιθανό η εξέγερση του Πολυτεχνείου
να χρησιμοποιήθηκε από το μεταπολεμικό
πολιτικό σύστημα των δοσίλογων του 40 ώστε να
επανέλθουν στην εξουσία.
Από την Σκύλα
στην Χάριβδη δηλαδή.
Δεν
θα εκπλαγώ αν αποδειχθεί ότι την Κύπρο
την θυσίασε το ίδιο αυτό πολιτικό σύστημα
ώστε να πιστούν οι στρατιωτικοί ότι
απέτυχαν και να παραδώσουν την εξουσία.
Εξ'
ου και ο πάντα κλειστός
φάκελλος της Κύπρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου